De reis is minstens zo belangrijk als de bestemming. De afgelopen twee dagen ben ik weer een stukje dichterbij Chamonix gekomen met een leerzame bloktraining in Luxemburg. Boven aan de lijst van mooie wandelgebieden staat daar het Müllerthal, een gebied dat wordt gekarakteriseerd door spectaculaire rotsformaties van zandsteen die zijn gevormd door riviertjes. Dit sprookjesachtige rotslandschap wordt ook wel “Klein Zwitserland” genoemd, populair bij wanderlaars, trailrunners en klimmers.
De Müllerthal Trail is een lange afstands wandeling met een lengte van 112 km en bestaat uit drie grote lussen (de routes 1, 2 en 3) van zes etappes, elk met een kenmerkend en typisch karakter. Het traject omvat ook vier ExtraTours (A, B, C en D), die de hele Müllerthal Trail aanvullen.
Woensdag stond route 2 op de planning. Dit zou de mooiste van de drie moeten zijn, met het minste asfalt. Na een lange autorit heb ik eerst de tent opgezet op een van de campings bij het dorpje Müllerthal. Op de camping was het nog bijzonder rustig, en ook tijdens de trail ben ik weinig mensen tegengekomen, behalve dan die dubbele buslading van 80 wandelaars die ik op een single track moest passeren … Onderweg is het continue op en neer langs de rotsen, via vele trappen omhoog en omlaag. Echt tempo maken is er niet bij, ook downhill niet. De middag werd dus een flinke training in speedhiking. Een keer moest ik door een smalle kloof (met zaklamp) waar de rugzak af moest, anders zou het niet passen.
Bij temperaturen van rond de 20 graden gecombineerd met de zware hoogtemeters bleek 2.5 liter water niet voldoende te zijn. Daarnaast was ik ook nog eens vergeten om zouttabletten in mijn bidons te doen. Rond km 25 voelde ik de kramp al in de kuiten en bergop werd het steeds lastiger. Op een van de vele trappen schoot het vol in mijn kuit en werden de laatste kilometers een moeizame wandeling.
‘s Avonds dus goed bij eten en drinken op de camping, gevolgd door een goede nachtrust in het stille dal. De volgende dag was ik voldoende hersteld voor nog een lange duurlop, dit maal de Extratour A, een uitbreiding op de standaard routes. Na een flinke klim vanuit de start in Larochette viel het eerste deel wat tegen door een aantal stukken asfalt, maar vanaf Nommern was de route vergelijkbaar met die van gisteren, dus veel single tracks op en neer tussen de rotsformaties.
Nog een leerzame ervaring, een zonnebril en mijn gezweet gaan niet goed samen. Continu druppels op de brilglazen, dat werkt niet op een trail. Volgende keer maar een hoofdband proberen. De kuiten hielden het wel goed vandaag en twintig kilometer later zat ik alweer aan de eiwitreep onderweg naar huis. Het Müllerthal in Luxemburg, een aanrader !